Om de leesbaarheid te vergroten staat het artikel hieronder in tekst:
Opluchting rond het project ‘ Lob van Gennep’ ?
In juni 2020 nam de minister van Infrastructuur en Waterstaat het besluit om de status rivierbed voor de Lob van Gennep op te heffen. De gevreesde schuif lijkt uit de plannen verdwenen te zijn. Dit leidde tot grote opluchting en blijdschap bij inwoners, maar vooral ook bij bestuurders van de betrokken gemeenten Gennep en Mook & Middelaar.
Blijdschap, want er morgen weer woningen in het gebied worden gebouwd en men zou recht op een tegemoetkoming in de geleden schade. Wethouder Peperzak verwoordde het als volgt: ‘Ik ben blij dat we hiermee duidelijkheid en perspectief bieden aan inwoners en bedrijven in het gebied’.
Vraag is echter of deze blijdschap terecht is. In alle publicaties over de Lob van Gennep wordt sindsdien alleen nog gesproken over meekoppelkansen en mogelijkheden voor ontwikkelingen. Nergens wordt meer gerept over de waterbergende functie van het gebied. Niets over de lagere beschermingsgraad in vergelijking met de Brabantse kant. Ook niet over de flessenhals die gecreëerd wordt tussen de bruggen bij Oeffelt en Mook, waardoor het water ter hoogte van de Lob van Gennep enorm wordt opgestuwd en daardoor sneller het gebied instroomt.
Het bergen en het daarna weer lozen van het overtollige water in onze dorpen kan enige maanden duren. Maanden waarin het onderwater staande vastgoed onherstelbaar aangetast gaat worden. De wet tegemoetmoetkoming schade bij rampen is hiervoor absoluut niet toereikend: kijk maar naar de schadeafhandelingen in Valkenburg.
Ik vraag me als volksvertegenwoordiger oprecht af hoe burgers en bedrijven tegen dit geboden nieuwe perspectief aankijken.
Luc Brouwers
Raadslid PvdA Gennep
l.brouwers@gennep.nl
Beste Lobgenoten,
Met het – voorlopige – verdwijnen van de schuif in de dijk lijkt de rust, in het gebied dat wordt aangeduid als ‘Lob van Gennep, wedergekeerd. Inwoners en ondernemers worden door de projectgroep in slaap gewiegd met mooie verhalen achter de dijk.
Maar ondertussen zien wij weinig tot geen aanleiding tot vreugde.
Enerzijds wordt het klimaat steeds grilliger getuige de watersnood in juli van dit jaar: nota bene hartje zomer.
Anderzijds heeft ons gebied nog steeds de functie om water te bergen bij hoogwater zoals de minister liet blijken in haar besluit 18 juni 2020 (kenmerk IENW/BSK-2020/114214). En steeds nadrukkelijker wordt in documenten van de overheid het gebied ‘Lob van Gennep‘ genoemd als retentiegebied. Citaat uit het – ontwerp – Waterprogramma 2022-2027: In het kader van de systeemwerking van de Maas krijgen de Lob van Gennep en Thorn-Wessem een aangepast regime van ‘begrensde gebiedsontwikkelruimte’ in plaats van een individuele vergunningplicht. Daarmee ontstaat ruimte voor ontwikkelingen in deze gebieden, zonder afbreuk te doen aan de bijdrage die deze gebieden leveren aan lagere waterstanden stroomafwaarts bij extreme hoogwaterafvoeren door hier tijdelijk water te bergen.
In een nog door de Gemeenteraad van Gennep vast te stellen notitie van DLA Landscape Architects staat: Het Waterschap Limburg (WL) werkt in het kader van het Programma Prioritaire Dijkversterkingen en het Hoogwaterbeschermingsprogramma (HWBP) aan het versterken, verlengen en verleggen van bestaande dijken en in het kader het retentiegebied Lob van Gennep aan de dimensionering van dit bekken en het aanleggen van nieuwe (achter)dijken.
Onze conclusie kan niet anders zijn dat bij hoogwater onze dorpen eerder onder water zullen stromen of onder water worden gezet, waarbij de gevolgschade afgewenteld zal worden op de inwoners en ondernemers in het gebied. Ooit begon Nee Tegen de Vloedgolf met de leuze ‘wij worden onder water gezet, om de mensen in Brabant droge voeten te laten houden’. Deze stelling geldt nog steeds!
Onze zorgen worden in ieder geval gedeeld door Luc Brouwers (fractievoorzitter in de Raad van Gennep).
Bert Jurgens